يوميات من كورنيش الاسكندرية (٧)

محمود عبد المقصود نائب رئيس تحرير جريدة الأهرام

طائفية زمن جميل !!

الأم: خد يا مصطفى طلع طبق المحشى ده لخالتك ام مادلين ..

مصطفى : حاضر يا ماما .. (طلع مصطفى وعاد لامه)

الأم :  اتاخرت  كده ليه
مصطفى:  قالت لى استنى يا حبيبى لحظه ودخلت غسلت  الطبق ورجعت تقولى خذ  الكيس ده لماما وسلم عليها
الام  : تفتح  الكيس  وتقول بامتنان يا نهار يا ام مادلين .. حامية كده على طول ؟
شوف ذوق الست وكرمها يا مصطفى .. بعت لنا   مخبوزات العيد بتاعهم وكمان  (مديده)  صعيدى

مصطفى :  ببرود يرد عليها ( اه )
الام : ربنا يكرمها ..لما اقوم اشكرها على التليفون لغاية ما  يجى  ابوك ونطلعوا نعيدوا عليهم ..

(لحظات تعود الام حامله  لمصطفى طبق من هدية ام مادلين جارتهم وتقول له )

الام : دول منابك والباقى لاخواتك لما يرجعوا من كلياتهم

مصطفى: لا يرد

الام  : سمعتنى يا مصطفى

مصطفى : ايوه يا ماما

الام : مش ترد على يا بنى

مصطفى : اقول لك ايه بس يا ماما .. ما انتى عارفه انا مبكلش اكلهم

الام :  ترد غاضبة اكل مين يا ولد عنك ما طفحت منه .. ووطى   صوتك  ..  الست تسمعنا تقول علينا ايه ؟! .. مش كتر خيرها .. والنبى خسارة فيك اكلها !!

مصطفى .. خلاص يا ماما مش كل مره تبعت لنا اكل تقعدى توبخى فى ..دى حريه شخصيه

الام : طيب يا ابو ميه لسان  انت ..و تصمت لحظه وتستطرد كلامها وتقول :
.. عارف يا مصطفى لغاية تلات اربع سنين فاتوا كنا كل يوم حد بنروحوا كلنا مع بعض  لبحر الشاطبى من غير لا كراسى ولا شماسى كنا نروح نقعدوا تحت الكازينو  ونتفقوا قبلها بيوم على الاكل احنا نعملوا ايه وهى تعمل ايه ونروحوا من الصبح بدرى وانت واخواتك وهى واولادها لويس ومادلين ووليم وابراهيم اخوهم الكبير قبل ما يتجوز
وكنا نحطوا الاكل على بعضه  ومكنش حد عارف ده بتاع مين وده بتاع مين .. وكنا بنكلوا وبنتبسطوا كلنا  والاكل كان ليه طعم وريحة ….والله يا ابنى يا ريت الايام دى تعود !!
… المهم يا مصطفى انك كنت بتاكل معانا وعمرك ماقلت اكلهم واكلنا !! مش عارفه ايه الجرى لك

مصطفى : معلش يا ماما سيبينى براحتى

الام : مصطفى هو انت يا ابنى كاشش من نضافتهم ؟ .. والله يا   ابنى دول  طول عمرهم نضاف زى الفل زينا كده واحسن كمان

مصطفى : انتى عارفه مش موضوع نضافه

الام : طيب يلا غور من هنا وانزل هوينا فى الشارع علشان لو قعد وكترت فى الكلام عن كده  انا حمد ايدى عليك !!

(يتوارى مصطفى  قليلا وسرعان ما تلاحقه الام  بنداء عالى وكانها تستغيث به  مصطفى ..مصطفى .. …… حتى يعود)

مصطفى : نعم يا ماما

الام :  بقولك .. اياك  تقول لابنها لويس وانت بتلعب معه فى الشارع انك مبتكلش من اكلهم  .. علشان كده عيب وميصحش

مصطفى مبتسما : يا ماما انت بتقولى ايه انا  بقوله عادى وهو عارف عادى يعنى

الام : نهارك اسود بتقوله ايه ؟
مصطفى :  بقوله مش بحب اكلكم

الام     : و بيرد يقولك ايه؟

مصطفى :  بيضحك ويقولى  وفرت يا عم الشيخ !!
ومش بيعمل الانت بتعميله ده !!

الام : يعنى عمرك ما اكلتوا مع بعض يا مصطفى ؟

مصطفى : يوه ه ه ه كثير وعلى طول بنكلوا مع بعض

الام : فين بقى ؟وامتى؟
مصطفى : عند بتاع الفلافل الجمب المدرسة .. وعند بتاع الكشرى الجمب  درس الكيميا!!

الام : طيب يا فالح يعنى اكل بره العك ده والمعمول بالزيت احسن من اكل اهاليكم ! ربنا يهديكم انت والزيك ..

(انتهى الحوار ولم ينتهى الود والاحترام  بعد !)
محمود عبد المقصود